Μονομαχία
Σταυρός και Μισοφέγγαρο,
σαν δύο μονομάχοι,
χτυπιούνται και παλεύουνε
στης γης μικρό τ’ αλώνι!
Αβράμη δήθεν τα παιδιά,
του Γιεχωβά προφήτες
λογίζονται και λαχταρούν
κληρονομιάς μεράδι.
Κόσμος, το κτήμα το κοινό,
θεία Δημιουργία,
κληρονομία για πιστούς,
τους νικητές της πάλης!
Με το Σταυρό στον ώμο του,
κήρυγμα της αγάπης,
Χριστός πρώτα κατάφερε
τη Ρώμη να δαμάσει.
Κάποιοι Γραικοί, δαιμόνιοι,
πήραν το θείο δράμα,
σαν τραγωδίας κάθαρση
θεατρικά το κάμαν!
Ρωμαίους τους ζαλίσανε,
με λόγου τις πλεκτάνες,
μέχρι που πήραν τη μισή,
την Αυτοκρατορία.
Τη Νέα Ρώμη στήσανε,
στο στένωμα Βοσπόρου,
την Οικουμένη μάζεψαν
από την Πόλη γύρω.
Το πανηγύρι κράτησε
για χίλια τόσα χρόνια,
ώσπου Μωάμεθ κήρυξε
πόλεμο στους απίστους!
Μιας νέας Αποκάλυψης
έγινε πρωτεργάτης,
Θεού μονιά, χωρίς παιδιά,
γυναίκες και μπελάδες!
Αν ο Χριστός δεν ήταν γιος
Θεού παντοδυνάμου,
πώς σωτηρίας τον μιστό
σ’ ανθρώπους θα χαρίσει;
Αρματωμένος ο Χρίστος,
Μωάμεθ τον Προφήτη,
ως μονομάχος καρτερεί
στης μάχης το πεδίο.
Μα της αγάπης κήρυγμα
την δύναμη δεν έχει,
μπροστά σε μίσους την ορμή,
ν’ αντισταθεί με θάρρος!
Στη Μέση την Ανατολή,
στην Αφρική τη Βόρεια,
και Μεσογείου τα νερά,
οι πρώτοι τους αγώνες.
Μωάμεθ βγήκε νικητής,
το μήνυμα του σπέρνει,
από τις Στήλες Ηρακλή
ως του Ινδού τις χώρες.
Άραβες πρώτοι μαθητές,
με δεύτερους τους Πέρσες,
και τρίτους πιο χειρότερους,
διαβολεμένους Τούρκους!
Αυτοί, το μισοφέγγαρο
στα χέρια τους κρατώντας,
θα κάμουνε το θρυλικό,
το δεύτερο γιουρούσι.
Η Νέα Ρώμη τούρκεψε,
Παλιά σταυροκοπιέται,
την Παναγιά παρακαλεί
για χάρη σωτηρίας.
Προσωρινά, θα τους δοθεί
παράταση του πένθους,
στη Ρώμη την αμαρτωλή,
και πόρνη της Ευρώπης!
Γριά πλέον κι ανέραστη,
χωρίς παιδιά και άνδρα,
θα καρτερεί κατακτητή,
νέων πιστών το σφρίγος.
Σαν θάλασσας απόμερος,
κουφαλιασμένος βράχος,
του τρίτου κύματος ορμή
θα προσδοκά να πέσει.
Για τον Μωάμεθ Πορθητή,
η πίστη πια δεν φτάνει,
χρειάζεται και το σπαθί,
και του ανδρός το πέος!
Παιδιά να σπέρνει πιο πολλά,
σε θερμασμένες μήτρες,
όταν δεν κόβει με σπαθί
απίστων τα κεφάλια.
Ευρώπη τρίτη θα δεθεί
στο άρμα του Προφήτη,
σαν παλλακή θα προστεθεί
στο μέγιστο χαρέμι.
Αμερική θα καρτερεί
να έρθει κι η σειρά της.
Δίας στερνή εκδίκηση
δικαίως θα την πάρει!
X. K. E.