ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗ ΑΡΘΡΑ ΠΕΡΙ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΟΡΤΩΝ
Εις εφημερίδα «ΑΤΛΑΝΤΙΣ»
7 Σεπτεμβρίου, 1907
Ο εν Αθήναις Γενικός Πρόξενος τών Ηνωμένων Πολιτειών κ. Γεώργιος Χόρτων, καθ’ ά ήδη εδημοσιεύσαμεν, αναχωρεί εντός τής προσεχούς εβδομάδος διά τήν ανά τήν Συμπολιτείαν περιοδίαν του. Συνήγορος καί διάπυρος φίλος τής Νεωτέρας Ελλάδος εις τά ιερά τής οποίας εδάφη ενεπνεύσθη τόν άκρατον φιλελληνισμόν, τόν οποίον τόσον καλλιεπώς καί μετά ποιητικής εξάρσεως εκδηλοί εις τά πασίγνωστα ανά τήν Αμερικήν συγγράμματά του ο κ. Χόρτων αναλαμβάνων σήμερον, όλως αφιλοκερδώς, νά ομιλήση εις τάς διαφόρους πόλεις τής Αμερικής περί τής συγχρόνου Ελλάδος, γίνεται κήρυξ τής Εθνικής ημών ιδέας, γνήσιος δέ Αμερικανός μεταβάλλεται εις αληθή Έλληνα εθναπόστολον. Τό έργον τού κ. Χόρτων δέον νά ενισχυθή παρ’ όλων τών εν Αμερική Ελλήνων, οίτινες οφείλουσι κατά καθήκον ιερόν καί φιλόπατριν νά παρευρεθώσιν εις τάς διαλέξεις τού πολυτίμου ημών φίλου, ως εκ τούτου δέ παραθέτομεν καί τό δρομολόγιόν του:
Ο κ. Χόρτων θά ομιλήση εν : Σεάτλη τή 7 Οκτωβρίου, Αγίω Φραγκίσκω Οκτωβρίου 10, Polo Alto Οκτωβρίου 11, Berkeley Οκτωβρίου 12, Los Angeles Οκτωβρίου 14, Salt Lake City 8βρίου 16, Ogden ή Provo 8βρίου 17, Denver 8βρίου 19, Boulder 8βρίου 21, Colorado Springs 8βρίου 22, Pueblo 8βρίου 23, Topeka 8βρίου 25, Lawrence 8βρίου 26, Kansas City 8βρίου 28, Columbia, Mo 8βρίου 19, Αγίω Λουδοβίκω 8βρίου 30, Des Moines Νοεμβρίου 1, Iowa City Νοεμβρίου 2, Milwaukee Νοεμβρίου 4, Madison Νοεμβρίου 5, Σικάγω Νοεμβρίου 6 (μετά μεσημβρίαν), Cincinnati Νοεμβρίου 9, Ann Arbor Νοεμβρίου 11, Detroit Νοεμβρίου 12, Cleveland Νοεμβρίου 13, Rochester Νοεμβρίου 14, Washington Pa. Νοεμβρίου 16, Pittsburg Νοεμβρίου 18, Washington Dc. Νοεμβρίου 20, Baltimore Νοεμβρίου 22, Φιλαδελφεία Νοεμβρίου 23, Νέα Υόρκη Νοεμβρίου 25, New Haven Νοεμβρίου 26, καί εν Βοστώνι Νοεμβρίου 27.
Εις απάσας τάς πόλεις, διά τών οποίων θέλει διέλθη ο κ. Χόρτων, υπάρχουσι πολυάριθμοι Ελληνικαί παρουσίαι. Δέν θά ήτο ίσως άρα γε καλόν, υπό τάς σημερινάς ιδία περιστάσεις, ότε ευρισκόμεθα εις τάς παραμονάς τού «Αμερικανικού Ελληνικού Συνδέσμου» νά τώ εγίνετο μία υποδοχή υπό τών φιλοτρίβων Ελλήνων κατόπιν ή πρό τής περί Ελλάδος διαλέξεώς του; Ο κ. Χόρτων φίλος ενθουσιώδης, φίλος ειλικρινής τής συγχρόνου Ελλάδος, αναλαμβάνει έργον, διά τό οποίον όχι μόνον μία εκδήλωσις τής εκτιμήσεώς μας πρέπει νά γίνη, αλλά κάτι τι περισσότερον.
10 Σεπτεμβρίου, 1907
Ο εν Αθήναις Γενικός Πρόξενος τής Αμερικής κ. Γεώργιος Χόρτων μετά πολλής ευχαριστήσεως επληροφορήθη υπό τής Διευθύνσεως τής «Ατλαντίδος» περί τών καταβαλλομένων προσπαθειών διά τήν ίδρυσιν τού «Αμερικανικού Πανελληνίου Συνδέσμου», ενθουσιωδώς δέ εξήρε τήν μεγάλην σημασίαν τής Ενώσεως απάντων τών Ελληνικών Σωματείων εις ένα κεντρικόν σύνδεσμον αποτελούμενον εκ τών προέδρων αυτών. Η Διεύθυνσις τής «Ατλαντίδος», ως εκ τούτου, παρεκάλεσε τόν κ. Χόρτων, όπως αναβάλη τήν εκ Νέας Υόρκης αναχώρησίν του επί τινας ημέρας καί δεχθή νά ομιλήση υπέρ τού Συνδέσμου, εις τούς εν Νέα Υόρκη Έλληνας. Ο κ. Χόρτων ευχαρίστως συνήνεσεν εις τήν παράκλησιν τής Διευθύνσεως τής «Ατλαντίδος», προσέθετο όμως ότι έδει νά προηγηθή η συγκατάθεσις τού Προέδρου τών Ηνωμένων Πολιτειών ή τού εν Βασιγκτώνι υπουργείου τών Εξωτερικών πρίν ή αποφασίση επί τού ζητήματος, καθότι τό τοιούτον δέν παρελαμβάνετο εις τήν υπό τής Αμερικανικής Αρχαιολογικής Εταιρίας ληφθείσαν άδειαν παρά τού επί τών Εξωτερικών υπουργού διά τάς εν ταίς Ηνωμέναις Πολιτείαις διαλέξεις τού κ Χόρτων περί τής Ελλάδος τής σήμερον. Ο κ. Σόλων Ι. Βλαστός εζήτησε τήν συγκατάθεσιν τού Προέδρου τών Ηνωμένων Πολιτειών κ. Ρώσβελτ, εντός δέ ολίγων ωρών έλαβεν απάντησιν παρά τού ιδιαιτέρου γραμματέως τού Προέδρου καί καλού τής «Ατλαντίδος» φίλον κ. Loeb παρέχοντος τήν απαιτουμένην προεδρικήν συγκατάθεσιν.
12 Σεπτεμβρίου, 1907
Σήμερον τό εσπέρας, κατά τά προαγγελθέντα, θά προσφωνήση ο κ. Γεώργιος Χόρτων, γενικός πρόξενος τών Ηνωμένων Πολιτειών εν Αθήναις, τούς εν Νέω Υόρκη Έλληνας εν τή αιθούση επί τής 58ης Οδού. Ο κ. Χόρτων, ευμενώς αποδεχθείς όπως ομιλήση επί τής σπουδαιότητος τής ιδρύσεως τού Αμερικανικού Πανελληνίου Συνδέσμου, προσφέρει πολύτιμον υπηρεσίαν εις τήν επιτυχίαν τού μεγάλου έργου τής Ενώσεως τού εν Αμερική Ελληνισμού καί ως εκ τούτου, δικαίως προσδοκάται ότι άπαντες οι εν Νέα Υόρκη Έλληνες θέλουσι προσέλθει εν σώματι καί εγκαίρως εν τή ρηθείση αιθούση, όπως γνωρίσωσι τόν φιλέλληνα κ. Χόρτων καί ακούσωσι τήν προσφώνησίν του Αγγλιστί καί Ελληνιστί. Εκτός τού κ. Χόρτων, θέλει ομιλήσει ο εφημέριος τής ενταύθα Εκκλησίας η «Αγία Τριάς» αιδ. Μεθόδιος Κουρκουλής καί ο προσωρινός πρόεδρος τού Αμερικανικού Πανελληνίου Συνδέσμου κ. Γεώργιος Νικολάου. Προσεκλήθη ωσαύτως όπως ομιλήση καί ο κ. Αθανάσιος Αργυρός επί τού ζητήματος τής ιδρύσεως τού Αμερικανικού Πανελληνίου Συνδέσμου, τούθ’ όπερ δεικνύει ότι ενώπιον ενός τόσον μεγάλου πατριωτικού έργου, τού οποίου τήν σημαίαν άπαντες κατανοούσι, παύουσιν αι διαφωνίαι καί αι έριδες.
17 Οκτωβρίου, 1907
Ο κ. Χόρτων εν Αγίω Φραγκίσκω.
Η εφημερίς τού Αγίου Φραγκίσκου «Chronicle» υπό ημερομηνίαν 11 Οκτωβρίου γράφει τά εξής περί τής πρώτης εκεί διαλέξεως τού κ. Χόρτων περί τών «Ελλήνων τής Σήμερον» :
Ο Γεώργιος Χόρτων, Γενικός Πρόξενος τών Ηνωμένων Πολιτειών εν Αθήναις συγγραφεύς τού «Ώσπερ άλλη Ελένη», «Ο πειρασμός τού Αγίου Αντωνίου», «Ο Θησαυρός τού Μοναχού», «Εν Αργολίδι» καί έτεραι πασίγνωστοι μυθιστορίαι πραγματευόμεναι θέματα ειλημμένα εκ τού νεωτέρου Ελληνικού βίου, αυτόχθων τής Πολιτείας τής Νέας Υόρκης, διπλωματούχος τού Πανεπιστημίου τής Μίσιγαν, συνεργάτης εφημερίδος τού Σικάγου, Πρόξενος εν Αθήναις κατά τήν Προεδρείαν τού Κλήβελανδ καί είτα συντάκτης τής φιλολογικής σελίδος τής εφημερίδος τού Σικάγου «Times Herald», αφίκετο εις Άγιον Φραγκίσκον χθές, κατ’ ευθείαν εξ Ελλάδος ένθα διατρίβει από τριών ετών.
Διέπλευσε τόν Ατλαντικόν επιβαίνων μεταναστευτικού πλοίου, όπερ εκόμισεν 800 Έλληνας καί 700 Αυστριακούς, σκοπόν έχων όπως συμπληρώση τάς μελέτας του περί τού Έλληνος μετανάστου, ούτως ώστε νά επεξεργασθή τελικώς νέαν μυθιστορίαν, πραγματευομένην περί τού Έλληνος μετανάστου εν Αμερική, ιδία δέ τού τερπνού φυλετικού βίου τών Ελλήνων εν Σικάγω. Εκόμισεν ωσαύτως μεθ’ εαυτού συμπεπληρωμένον χειρόγραφον περί παιδικών μύθων τής Ελλάδος, όπερ όσον ούπω θά δημοσιευθή.
Ο κ. Χόρτων λέγει ότι η Ελλάς τής σήμερον έχει πληθυσμόν δύο εκατομμυρίων καί επτακοσίων χιλιάδων, όσον περίπου έχει νύν η Καλιφόρνια, αλλ’ ότι φαίνεται μή υπάρχουσα ακριβής γνώσις περί τού πόσος ήτο ο πληθυσμός τής αρχαίας Ελλάδος εν ταίς ημέραις τής μεγίστης δόξης της. Πανταχού εν Ελλάδι φαίνεται υπάρχουσα η φιλοδοξία τών νεανιών όπως μεταβώσιν εις τάς Ηνωμένας Πολιτείας. Οπουδήποτε μετέβη ο κ. Χόρτων εν τώ εσωτερικώ καί εγνώσθη ότι ήτο Αμερικανός, ονηλάται καί έτεροι νεανίαι εζήτουν παρ’ αυτού πληροφορίας περί τού «πόσος χρόνος απαιτείται ίνα γίνη τις πλούσιος εν Αμερική». Μεγάλην εντύπωσιν προξενεί αυτοίς τό γεγονός ότι συγγενείς καί φίλοι διαρκώς αποστέλλουσιν οίκαδε χρήματα αποκτώμενα εν Αμερική. Λέγεται ότι επί τού παρόντος η Ελληνική Βουλή είνε διηρημένη επί τού προβλήματος τού ν’ αναχαιτίση τήν μετανάστευσιν τών νέων εις Αμερικήν ή νά επιτρέψη αυτοίς όπως μεταβαίνωσιν εις τήν χώραν τής επαγγελίας, αφού οι νύν εν ταίς Ηνωμέναις Πολιτείαις Έλληνες φημίζονται ότι αποστέλλουσιν εις τήν πατρίδα των ετησίως το εκπληκτικόν ποσόν 15.000.000 περίπου δολλαρίων.
Ο Γενικός Πρόξενος Χόρτων ήλθεν εις Αμερικήν όπως ποιήση σειράν διαλέξεων μετ’ εικόνων περί τών «Ελλήνων τής Σήμερον» καί τού εκτελουμένου έργου υπό τών διαφόρων αρχαιολογικών σχολών τής Γαλλίας, Γερμανίας, Αγγλίας, τών Ηνωμένων Πολιτειών καί τής Αυστρίας πρός ανασκαφήν τών αρχαίων ερειπίων καί εξαγωγήν εις φώς τού πολιτισμού καί τών φυσικών σχεδιαγραμμάτων πόλεων ταφεισών διά τής παρελεύσεως χιλιάδων ετών.
Τήν παρελθούσαν νύκτα εποίησε διάλεξιν εν τώ ξενοδοχείω Fairmont ενώπιον τών μελών τού εν Αγίω Φραγκίσκω Αρχαιολογικόν Ινστιτούτον τής Αμερικής. Την δείλην τής σήμερον θά κάμη διάλεξιν εν τώ Πανεπιστημίω Stanford’ τήν νύκτα τής αύριον εν τώ Πανεπιστημίω τής Καλιφορνίας… καί βραδύτερον εν Λονδίνω κατά τήν εις Αθήνας επιστροφήν του.
Ο κ. Χόρτων λέγει ότι η Αμερικανική αρχαιολογική σχολή εργάζεται αποκλειστικώς εις τήν ανασκαφήν τής αρχαίας Κορίνθου, καί έχει ανακαλύψη πολλάς ενδιαφερούσας θέσεις καί κτίρια μνημονευόμενα υπό τών αρχαίων συγγραφέων. Η αρχαία Κόρινθος είνε κάτωθεν τής μετά ταύτα κτισθείσης Κορίνθου επί τής παλαιάς τοποθεσίας υπό τών Ρωμαίων. Τό αυτό συμβαίνει καί μέ τήν αρχαίαν πόλιν Τρωάδα’ ουχί ολιγώτεραι τών εννέα πόλεων, η μία κάτωθεν τής άλλης, ανεκαλύφθησαν, δεικνύουσαι ότι, διά τής παρελεύσεως χιλιάδων ετών, πόλεις είχαν ακμάσει, καταστραφείσαι, ή τών κατοίκων των εκδιωχθέντων, καί κατόπιν κόνεως, διαβρώσεως καί εξομαλίσεως πολλών αιώνων, εβυθίσθησαν εντός τής γής, ίνα επ’ αυτών κτισθή νεωτέρα πόλις.
Πρίν ή ο κ. Χόρτων άρξηται τής διαλέξεώς του τήν παρελθούσαν νύκτα, ανηγγέλθη εις τήν εκ 200 προσώπων ομήγυριν ότι ο Δήμαρχος κ. Taylor εξελέγη πρόεδρος τής Αρχαιολογικής Εταιρίας.
Περί τάς 100 ενδιαφέρουσαι φωτογραφικαί εικόνες, εικονίζουσαι τήν Ελλάδα, ιδία τά κτίρια, τόν λαόν καί τάς οδούς τών νεωτέρων Αθηνών, μετά τύπων Αθηναίων γυναικών καί ανδρών, καί μεγαλοπρεπής σειρά απόψεων τού μεγάλου σταδίου, μετά τών παλλεύκων εκ μαρμάρου κλιτύων του, χωρούντος 100.000 λαού κατά τούς Ολυμπιακούς αγώνας, ερρίφθησαν επί τής σκέπης τού κινηματογράφου όπως συμπληρώσωσι τάς περιγραφάς τού αγορητού, όστις είπεν ότι 6.000 Αμερικανοί περιηγηταί επισκέπτονται τάς Αθήνας καθ’ έκαστον χειμώνα. Υπάρχουσι 18.000.000 ανθρώπων εν τή υφηλίω ομιλούντων νύν τήν νεωτέραν Ελληνικήν γλώσσαν - οι Έλληνες αυτοί, Αρμένιοι, Τούρκοι, Πέρσαι καί άλλοι. Γνωρίζων νά ομιλή τήν νεωτέραν ελληνικήν, ο περιηγητής δύναται νά μεταβή οπουδήποτε τής υφηλίου καί νά εύρη ένα Έλληνα έτοιμον όπως χρησιμεύση δι’ αυτόν ως διερμηνεύς. Η Ελλάς τής σήμερον είνε νέα εξέλιξις πρός τάς αρχαίας δόξας της, αναβίωσις κατόπιν μακράς δουλείας εις τήν Τουρκίαν. Ο πατριωτισμός καί η αγάπη τής γενεθλίου πόλεως είνε αξιοσημειώτως ισχυρά εις τήν φύσιν τού Έλληνος. Πανταχού πολυτάλαντοι Έλληνες καί πτωχότεροι πέμπουσιν ή δίδουσι χρήματα διά τήν κατασκευήν σχολείων, αγαθοεργών ιδρυμάτων, δημοσίων κτιρίων ή κρηνών πρός βελτίωσιν καί καλλωπισμόν.
Ο ρήτωρ εμνημόνευσε πολλών σημαινόντων ανδρών εν τή υφηλίω, οίτινες είνε πράγματι ιθαγενείς Έλληνες. Οι Έλληνες έχουσιν έρωτα πρός τήν πολιτικήν, τινές δ’ αυτών ταξειδεύουσι χιλιάδας μίλια επιστρέφοντες εις Αθήνας, όπως ψηφίσωσι κατά τάς ετησίας εκλογάς. Η πολιτική είνε τό προσφιλές θέμα πανταχού καί πάντοτε. Η αγάπη πρός τό θέατρον είνε πραγματική καί ο υπαίθριος βίος επικρατεί ως εν ταίς ημέραις τής αρχαίας Ελλάδος.
Μεταξύ τών τοπίων επεδείχθη μνημείον, εν τώ Αθηναϊκώ νεκροταφείω, τού καθηγητού τού Πανεπιστημίου τής Καλιφορνίας Ρίχαρδσον, όστις απεβίωσεν εκεί, καθ’ όν χρόνον ήτο διεθυντής τής Αρχαιολογικής Αμερικανικής σχολής.
26 Οκτωβρίου 1907.
Κατά τάς εφημερίδας τής Salt Lake City καί άλλων πόλεων τού Εσωτερικού, εν ταίς οποίαις ο κ. Γεώργιος Χόρτων κάμνει τάς περί Ελλάδος καί τών συγχρόνων Ελλήνων διαλέξεις του, αι αίθουσαι είνε πλήρεις ακροατών, οίτινες μετά μεγάλου ενδιαφέροντος παρακολουθούσι τόν ευεγενή φιλέλληνα. Εις πάσας τάς διαλέξεις του, ο κ. Χόρτων ποιείται μνείαν τής ομιλουμένης Ελληνικής ως, καθ’ όλους τούς τύπους, ομοίας τής αρχαίας, τούς δέ συγχρόνους Έλληνας, δι’ ακαταμαχήτων επιχειρημάτων, αποδεικνύει ως γνησίους απογόνους τών αρχαίων. Εν μιά τών διαλέξεών του είπεν ότι, η Ελληνική ομιλείται υπό δέκα οκτώ εκατομμυρίων, η δέ «καθαρά» Ελληνική υπό δώδεκα εκατομμυρίων.
«Ο πρώτος κυβερνήτης τής Αλάσκας», είπεν ο κ. Χόρτων, «ήτο Έλλην, Έλλην ωσαύτως ήτο καί ο κυβερνήτης πολεμικού πλοίου τού στόλου τού Dewey κατά τήν ναυμαχίαν τής Μανίλλας, πολλοί δέ άλλοι Έλληνες εγένοντο γνωστοί εν Αμερική, διά τάς πρός τήν θετήν αυτών πατρίδα υπηρεσίας των».
16 Νοεμβρίου, 1907.
Καί εν τούτοις ευρέθησαν Έ λ λ η ν ε ς δραπέται τής Ελληνικής δικαιοσύνης, Έ λ λ η ν ε ς συντάκται τυπωμένων χαρτιών, Έ λ λ η ν ε ς εκ τής τελευταίας ευτυχώς κοινωνικής υποστάθμης, Έ λ λ η ν ε ς μόνον τό όνομα αλλά χείρονες καί αυτών τών Βουλγάρων τήν καρδίαν καί τό αίσθημα, όπως βαναύσως επιτεθώσι κατά τού Χόρτων. Τούτο δέ διότι έστερξεν ο ευγενής Αμερικανός κατόπιν προσκλήσεων τών συγκλήτων Τ ε σ σ α ρ ά κ ο ν τ α Αμερικανικών Πανεπιστημίων, άτινα διά κοινών εισφορών συντηρούσι τήν εν Αθήναις Αμερικανικήν Σχολήν, όπως έλθη εις τάς Ηνωμένας Πολιτείας καί διαφωτίση τούς Αμερικανούς περί τών Ελλήνων τής σήμερον, περί ημών αυτών. Ευτυχώς αι υλακαί αυτών δέν ελήφθησαν υπ’ όψιν υπό τού ευγενούς Αμερικανικού, ακολουθούντος απαρεγκλίτως τό εθνοσωτήριον αυτού πρόγραμμα καί αφιλοκερδώς εργαζομένου εν Αμερική υπέρ ημών, περισσότερον καί λυσιτελέστερον από ημάς αυτούς ή τά σωματεία μας.
23 Νοεμβρίου, 1907.
Άπασαι ανεξαιρέτως αι εν τώ εσωτερικώ κοινότητες, από εκείνης τής Σηάτλ επί τού Ειρηνικού μέχρι τής Φιλαδελφείας, ενθουσιωδώς εδεξιώθησαν τόν φιλέλληνα Αμερικανόν κ. Γεώργιον Χόρτων, όστις ως νέος εθναπόστολος εγνώρισεν εις τούς Αμερικανούς τάς αρετάς καί τά πλεονεκτήματα τού ημετέρου γένους. Η ανά τάς Ηνωμένας Πολιτείας θριαμβευτική υπέρ τών Ελλήνων εκστρατεία τού γνωστού καί δημοφιλούς εις τό Αμερικανικόν κοινόν συγγραφέως συνετέλεσεν όπως μάς γνωρίσωσι κάλλιον οι πολίται τής μεγάλης Δημοκρατίας, ήτις μάς ξενίζει, εν τή οποία εργαζόμεθα καί ευδοκιμούμεν. Παρά τώ εν γένει λαώ τής Ομοσπονδίας, ένεκα τού μεγάλου αριθμού τών Ελλήνων εργατών, οίτινες εις πλείστα όσα διαμερίσματα αντικατέστησαν τούς Ιταλούς καί άλλους ξένους, οι Έλληνες ή μάλλον οι Greeks, ως αποκαλούμεθα, θεωρούνται ως επήλυδες, ένεκα δέ τών φυλετικών παθών κατατασσόμεθα μεταξύ τών «μή επιθυμητών» πολιτών τής χώρας. Εν Καλιφορνία, ιδία, ένθα ένεκα τών γνωστών επεισοδίων εναντίον τών Ιαπώνων τό φυλετικόν μίσος είνε οξύτερον, η κατακραυγή καθ’ ημών είνε μεγαλειτέρα. Η σήμερον ληφθείσα εφημερίς «Appeal», εκδιδομένη εν Maryaville τής ρηθείσης πολιτείας, δημοσιεύει κύριον κατά τών Ελλήνων άρθρον, εν τώ οποίω αφού απαριθμεί σωρείαν ανυποστάτων καί αβασίμων καθ’ ημών καταγγελιών, καταλήγει διά τών λέξεων «run them out», εν άλλοις λέξεσιν εκδιώξατε τούς Έλληνας, λακτίσατέ τους. Εν τή αυτή εφημερίδι δημοσιεύεται καί έτερον άρθρον υπό τήν επικεφαλίδα «The Greek nuisance» καί καταφέρεται ομοίως καθ’ ολοκλήρου τού Ελληνικού γένους ένεκα ασημάντων παρεκτροπών ενός ή δύο ομοφύλων μας, οίτινες είλκυσαν τήν δυσαρέσκειαν τών εγχωρίων. Πρόσφατος ωσαύτως είνε η αγρία καταδίωξις τών Ελλήνων εν Ροανών τής Βιργινίας καί αλλαχού τών Ηνωμένων Πολιτειών, προερχομένη ως επί τό πλείστον εξ αντιζηλιών ομοτέχνων, οίτινες δέν δύνανται επιτυχώς νά ανταγωνισθώσι τούς Έλληνας ζαχαροπλάστας, ανθοπώλας, ιδιοκτήτας εστιατορίων ή οπωροπωλείων, ως π. χ. εσχάτως εν Μπούφαλο καί διαφόρους πόλεις τής Πενσυλβανίας καί άλλας πολιτείας. Η εν Τακόμα τής πολιτείας Βασιγκτών εκδιδομένη εφημερίς «News» δημοσιεύει, εις έν εκ τών τελευταίων αυτής φύλλων, δριμείαν καταγγελίαν κατά τών Ελλήνων ζαχαροπλαστών καί εφιστά τήν προσοχήν τών υγειονομικών αρχών.
Πάντα ταύτα καί πολλά άλλα, διά τά οποία δέν θά ήρκουν αι στήλαι τής «Ατλαντίδος», αποδεικνύουσιν ότι είχαμεν ανάγκην ανδρός καί δή Αμερικανού όπως καταστήση γνωστούς τούς Έλληνας ως φυλή, ως εθνικότητα, ως γένος εις τούς πολλούς Αμερικανούς, τούτο δέ έπραξεν ο κ. Χόρτων ομιλήσας εις άνω τών τριάκοντα πόλεων τής Ομοσπονδίας, ενώπιον πολυπληθών ακροατηρίων αποτελουμένων υπό Αμερικανών. Εάν δέ ληφθή υπ’ όψιν ότι, εκτός τής ιδιότητός του ως συγγραφέως, ο κ. Χόρτων φέρει καί τόν επίσημον αυτού χαρακτήρα ως γενικός πρόξενος τής Αμερικής εν Αθήναις, ότι ως εκ τούτου οι λόγοι του έχουσι μείζον κύρος ενώπιον τού Αμερικανικού κοινού, καί ότι οι ευμενώς υπέρ ημών λόγοι του ούτω εδημοσιεύθησαν εις απάσας σχεδόν τάς εφημερίδας τής Συμπολιτείας, έπεται ότι η δράσις τού ευγενούς Αμερικανού δι’ ημάς τούς υπό τήν έναστρον σημαίαν βιούντας, ήτο πλέον ή ευεργετική, πλέον ή ωφέλιμος.
Ο κ. Χόρτων ευρίσκεται νύν εις τό πέρας τής υπέρ τού Ελληνισμού ανά τήν Συμπολιτείαν εκστρατείας του. Ομιλεί σήμερον εν Φιλαδελφεία καί εξαίρει τούς Έλληνας ενώπιον ακροατηρίου αποτελουμένου εξ Αμερικανών καί ολοκλήρου τής ευδοκιμούσης εκεί φιλοπάτριδος παροικίας, μεθαύριον δέ Δευτέραν, ώραν τετάρτην καί ημισείαν μετά μεσημβρίαν, θέλει ομιλήσει, καθ’ ά χθές ανηγγείλαμεν, εν μιά τών μεγάλων αιθουσών τού Κολομβιανού Πανεπιστημίου, τήν δαπάναις τού μυριοπλούτου Schemchora ιδρυθείσαν. Είνε άρα γε ανάγκη νά υπομνήσωμεν εις τούς εν Νέα Υόρκη Έλληνας ότι καθήκον έχωμεν καί ημείς εν σώματι νά παραστώμεν εις τήν υπέρ ημών διάλεξιν τού ευγενούς Αμερικανού; Είναι άρα γε ανάγκη νά υπομνήσωμεν εις τούς προέδρους καί τούς ηγέτας τών ενταύθα Ελληνικών σωματείων ότι αυτή η αβροφροσύνη, ίνα προσθέσωμεν καί ευγνωμοσύνη, επιβάλλει όπως εκδηλωθή επισήμως πώς η εκτίμησις τής Ελληνικής εν Νέα Υόρκη παροικίας τής αξιούσης τά πρωτεία μεταξύ τών εν Αμερική παροικιών; Είνε άρα γε ανάγκη νά προσθέσωμεν ότι ο κ. Χόρτων πρωτίστως συνετέλεσεν εις τήν ίδρυσιν τής Πανελληνίου Ενώσεως διά τής ωραίας καί μεστής ενθουσιασμού προσλαλιάς του ότε, δημοσία, ωμίλησεν εν Νέα Υόρκη υπέρ τού συνασπισμού τών εν Αμερική Ελλήνων; Περί πάντων τούτων ώφειλον πρό τής σήμερον νά σκεφθώσιν οι ηγέται τής κοινότητος, αλλά καί σήμερον δέν είναι αργά.
27 Νοεμβρίου, 1907
Ο κ. Γεώργιος Χόρτων μετά τήν σημερινήν εν Βoστώνη διάλεξίν του θέλει μεταβή εις Βασιγκτώνα, ένθα θέλει ομιλήση τή 4η Δεκεμβρίου, ημέρα Τετάρτη, εν τή αιθούση Hubbard Memorial Hall, κειμένη επί τών 16ης καί Μ. οδών N. W. Κατόπιν τής διαλέξεως ταύτης, θέλει παραμείνη χάριν υπηρεσίας εν τώ υπουργείω τών Εξωτερικών επί τινας ημέρας εν Βασιγκτώνι, επανερχόμενος δέ εις Νέαν Υόρκην θέλει αναχωρήση εντεύθεν δι’ Αθήνας περί τήν δωδεκάτην Δεκεμβρίου.
29 Νοεμβρίου, 1907.
Υπό τόν τίτλον «Αμιλλάται πρός τόν Βύρωνα ως υπέρμαχος τών Ελλήνων», η εν New Haven τής Connecticut εφημερίς «Registers» τιτλοφορεί ωραίον άρθρον υπέρ τού κ. Χόρτων, Γενικού προξένου τής Αμερικής εν Αθήναις, καί αναδημοσιεύει βιβλιοκρισίαν ενός εκ τών συγγραμμάτων του «The Monk’s Treasure» «Ο θησαυρός τού Μοναχού». Εν τώ ωραίω τούτω έργω, ο κ. Χόρτων γραφικώτατα περιγράφει τόν εν Άνδρω βίον.
30 Νοεμβρίου, 1907.
ΦΟΡΟΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΧΟΡΤΩΝ
Η ευγνωμοσύνη είνε κατ’ εξοχήν Ελληνική αρετή. Διά τούτο η εμπνευσμένη πρότασις τού διακεκριμένου εκ Σάμου κληρικού Παπαδημητρίου επόμενον είναι νά δονήση τήν ευγενεστέραν χορδήν τής Ελληνικής καρδίας, η οποία εισέτι διατελεί υπό τό κράτος ευφροσύνου συγκινήσεως ως εκ τής ανά τήν Συμπολιτείαν φιλελληνικής τού κ. Χόρτων εκστρατείας, ήτις έσχεν ως τελευταίον σταθμόν της τήν Βοστώνην καί ευλόγως, εφ’ όσον ταύτην αποκαλούσι μετά φιλαρεσκείας οι Αμερικανοί «Νεωτέρας Αθήνας».
Η πολύτιμος αξία τής φιλελληνικής αυτής εκστρατείας ουδέ τήν κοινοτέραν αντίληψιν δύναται νά διαφύγη, κατά διπλούν τρόπον επιβάλλουσα τόν σεβασμόν, αφ’ ενός μέν, διότι η καθόλου ομιλία τού Φιλέλληνος αποδεικνύει τήν ανωτέραν μόρφωσιν τού ανδρός, ως εκ τής οποίας ζηλευτώς αρτίαν παρούσιασε τήν εικόνα τού Ελληνικού βίου, αφ’ ετέρου δέ, διότι εποίκιλλεν αυτήν διά τών χρωμάτων εκείνων τής προόδου τού Ελληνικού βίου, ώστε, διά τής αρμονικής αυτών συνθέσεως, νά μεταφέρη τό Αμερικανικόν εκλεκτόν ακροατήριόν του εις χρόνους ευτυχείς, ότε εδιδάσκετο τήν εν πάσι γοητευτικήν τελειότητα τού αρχαίου Ελληνικού βίου, τόν οποίον εν πλείστω υιοθέτησεν ο Αμερικανός, πειθόμενος τοιουτοτρόπως ως εκ τής πρός τόν άνδρα εμπιστοσύνης, ότι ο νεώτερος Έλλην δέν υστερεί τών προγόνων αυτού, εν ευγενεί προσπαθεία επιδεικνύων τά αυτά προσόντα, ως εκ τών οποίων αποβαίνει άξιος εκτιμήσεως καί κρείσσονος πολιτικής τύχης.
Εν τώ σημείω δέ τούτω ακριβώς έγκειται η αξία τού έργου τού σεβαστού φιλέλληνος, όστις, ως ελέχθη, ευγενή σκοπόν προέθετο νά γνωρίση κάλλιον εις τήν μεγάλην αυτού Πατρίδα, τήν Νεωτέραν Ελλάδα’ διότι τήν Ελλάδα τών προγόνων ημών, αφ’ ότου εισήγε τήν κατακτώσαν πνευματικήν αυτού πατρίδα ο Χρυσολωράς εις Φλωρεντίαν, όπου μετεκλήθη υπό τών λογίων, οίτινες ήσαν οι ευάριθμοι αντιπρόσωποι τού πνεύματος τής εν τώ σκότει τής αμαθείας χειμαζούσης τότε Ευρώπης, ηναγκάσθη νά τήν υμνήση ο Μεσαίων, νά εντρυφήσωσιν οι μετά ταύτα αιώνες αποθαυμάζοντες τήν διαύγειαν τού Ελληνικού πνεύματος, τό οποίον εν απλότητι έθεσεν εφ’ άπαξ τούς κανόνας τής σκέψεως, καί παρέσχε τούς τελειοτέρους τύπους τού καλού, τό οποίον αποβαλόν τά πτερά του, μονίμως έκτοτε εγκατέστη εν Ελλάδι, νά περιβάλη αυτήν διά τού μυστηρίου τής γοητείας του ο Ρενάν εν τή πρός τήν θεάν προσευχή αυτού, τέλος ν’ ανομολογώσιν οι ταπεινοί ημών εχθροί τό απαράμιλλον μεγαλείον αυτής. Αλλ’ εκ τούτων η σύγχρονος Ελλάς δέν δύναται νά καρπωθή ωφελείας, αι οποίαι, ίνα μή θεωρηθώμεν αγνώμονες, εφ’ άπαξ παρεσχέθησαν αφειδώς, όταν συγκεκινημένη η ιδεαλιστική Ευρώπη τών αρχών τού παρελθόντος αιώνος, ευφροσύνως εχαιρέτιζε τήν αναγέννησιν τής Ελλάδος, τής οποίας οι έως τότε εμπνευσμένοι επισκέπται αυτής, ουδέ τού Σατωβριάνδου εξαιρουμένου, μελαγχολικώς απεχαιρέτισαν αυτήν, χαράσσοντες τά γνωστά επιτύμβια τής νεκράς πλέον θεωρουμένης Ελλάδος.
Αι λυπηραί συνθήκαι υπό τάς οποίας ετέλει η ακατάβλητος φυλή ημών πρό τού αγώνος, επέτρεψαν νά επικαλεσθώμεν τήν αυθορμήτως άλλως τε παρασχεθείσαν συνδρομήν τής παρά τών προγόνων ημών ευεργετηθείσης ανθρωπότητος, ήτις ολόκληρος διωργανώθη υπέρ ημών υπό τών εμπνευσμένων εκ τής αρχαιότητος τότε λογίων, πλήν απαραίτητον εθεωρήθη κατά τόν ποιητήν :
«Ο Μπάϋρον καί ο Ουγκώ νά ψάλουνε τραγούδια».
Διά τούτο, η γλυκύμολπος λύρα τών εμπνευσμένων φιλελλήνων έψαλε τούς άθλους τής συγχρόνου Ελλάδος, ηλεκτρίσασα μέ αυτούς τά πλήθη, συγκινήσασα τήν Διπλωματίαν καί τέλος, συντελέσασα εις τήν δημιουργίαν τής ελευθέρας Ελληνικής Γωνίας.
Αι αναμφισβήτητοι αύται υπηρεσίαι τών υμνητών τής αγωνιζομένης Ελλάδος κατέταξαν αυτούς εις τήν ετέραν τάξιν τών φιλελλήνων, οίτινες στηρίζουσι τό μέγα αυτών αίσθημα υπέρ τής Ελλάδος, ως ο κολοσσός τής Ρόδου επί τών βραχιόνων τής μιάς ημών Πατρίδος, ήτις παρουσιάζεται υπό τήν διπλήν μορφήν τής Αρχαίας καί τής Νεωτέρας Ελλάδος.
Εις τήν ομοταξίαν ταύτην τών φιλελλήνων, προωρισμένος να καταλάβη εφάμιλλον θέσιν τών προηγηθέντων αυτού, δέον νά καταταχθή ο αξιότιμος κ. Χόρτων. Κατά τήν μακράν αυτού διαμονήν εν Ελλάδι, μελετήσας μετά τής τιμώσης αυτόν βαθύτητος τήν Ελληνικήν ζωήν, ανεύρεν εν τώ νεωτέρω Έλληνι τάς προγονικάς αρετάς, τόν φιλόπονον εργάτην τής προόδου, τόν ατρόμητον ναυτίλον, τόν οξυδερκή έμπορον, τόν βαθύν επιστήμονα, τήν φιλόστοργον καί ανεπτυγμένην μητέρα, τόν αρτίως μορφούμενον κλήρον, τέλος τόν κατακτητήν τού Ελληνικού ιστορικού μέλλοντος. Ως τοιαύτην λοιπόν, παρέστησε τόσον αφιλοκερδώς ο τετιμημένος Φιλέλλην τήν Νεωτέραν Ελλάδα, εις τήν μεγάλην αυτού Πατρίδα, ήτις εμπνευσμένη υπό τής Ελληνικής αρχαιότητος, τής οποίας ως ελέχθη πλείονας αρχάς υιοθέτησε, υπερβαλλόντως εκτιμώσα καί απομιμουμένη τήν Ελληνικήν οικοδομικήν εν τοίς δημοσίοις κτιρίοις καί ιδιωτικοίς μεγάροις, μετ’ ενθουσιασμού εδέχθη τόν ευαγγελιστήν ευγενών ιδεών, τόν απαράμιλλον υδατογράφον, εις όν ανυψούται ο κ. Χόρτων εν τή περιγραφή τής κυματοειδούς εξαπλώσεως καθ’ όλας τάς διευθύνσεις τού Ελληνικού ορίζοντος, τού ανεσπέρου τής γνώσεως φωτός, τού στεφανούντος τόν ιερόν βράχον τής Ακροπόλεως.
Αναμφισβήτητοι αποβαίνουσιν αι προκύψασαι εκ τής φιλελληνικής εκστρατείας τού κ. Χόρτων ωφέλειαι τού Έθνους ημών, δι’ ό καί απευθύνεται πρός αυτόν αμέριστος η ευγνωμοσύνη τού Πανελληνίου.
Εν Βοστώνι τή 29η Νοεμβρίου 1907.
Κ. Δ. ΣΚΟΥΦΟΣ
14 Δεκεμβρίου 1907.
Μετ’ ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος θέλουσιν αναγνώση σήμερον οι ανά τάς Ηνωμένας Πολιτείας Έλληνες τήν διάλεξιν τού μεταξύ τών Αμερικανών αρίστου ημών φίλου κ. Γεωργίου Χόρτων, τής οποίας πιστήν μετάφρασιν παραθέτομεν εις άλλας στήλας. Η «Ατλαντίς» δέν εφείσθη ούτε κόπου ούτε δαπάνης όπως δημοσιεύση ολόκληρον τόν πολύστηλον λόγον τού κ. Χόρτων, πεποιθυία ότι ανταποκρίνεται πρός τήν επιθυμίαν πάντων τών εν Αμερική Ελλήνων, εκ τών οποίων οι πλείστοι δέν ήκουσαν τόν μέγαν φιλέλληνα ομιλούντα περί ημών. Εκτός τούτου, οι ημέτεροι αναγνώσται θέλουσι πεισθή διά τής αναγνώσεως ότι μόνον Βούλγαροι καί τά μίσθαρνα ρυπαρά αυτών όργανα, θά ηδύναντο νά υβρίζουσι τόν μέγαν φιλέλληνα. Είπον πρός τόν κ. Χόρτων, καί τό εδημοσίευσαν καί τά τ ρ ί α τυπωμένα χαρτιά τής Νέας Υόρκης καί τά άλλα παρόμοια εν τώ εσωτερικώ εξαμβλώματα, ότι η «Ατλαντίς» ε ξ ε μ ε τ α λ λ ε ύ θ η τόν μέγαν φιλέλληνα καί μετεχειρίσθη αυτόν διά ρ ε κ λ ά μ α ν. Η «Ατλαντίς» όντως ε ξ ε μ ε τ α λ λ ε ύ θ η τά αγαθά υπέρ τών Ελλήνων αισθήματα τού κ. Χόρτων, διότι ότε ο καλός φιλέλλην ήτο αποτεθαρρημένος ένεκα τής αισχράς κατ’ αυτού επιθέσεως τών προδοτών, τών αγνωμόνων ραδιούργων, τόν ενεθάρρυνε, τόν ενίσχυσε καί τόν προέτρεψεν εις τήν εξακολούθησιν τού έργου του. Ο κ. Χόρτων ήκουσε τάς προτροπάς τής «Ατλαντίδος» καί έφερεν εις πέρας τήν μεγάλην αυτού αποστολήν. Εάν ο κ. Χόρτων, παλαιός τής «Ατλαντίδος» φίλος, εκτιμών τό έργον της έκαμε μνείαν καί τής δεκατετραετούς αυτής εθνικής πορείας, καί αποκαλείται τό τοιούτον ρ ε κ λ ά μ α ; Τοιαύτης ρεκλάμας μετά τών σύν αυτή αγαθών, ευχόμεθα όπως τύχωσιν άπασαι αι Ελληνικαί εκείναι εφημερίδες, αίτινες ειλικρινώς υπέρ τών εθνικών ημών συμφερόντων εργάζονται.
Η μετάφρασις τών στίχων εκ τού ποιήματος «The Greek Boy» τού οποίου ολόκληρον τό κείμενον εδημοσιεύθη αγγλιστί εν τή «Ατλαντίδι», ότε διά σειράς άρθρων υπεδεικνύετο η ανάγκη τής ιδρύσεως τής «Πανελληνίου Ενώσεως», οφείλεται εις τόν κ. Αθ. Γεράκην συνεργάτην τής «Ατλαντίδος». Ο κ. Γεράκης μετέφρασεν εμμέτρως ολόκληρον τό ωραίον ποίημα τού William Collen Bryan καί εδημοσιεύθη η μετάφρασις αυτού εν τή «Ατλαντίδι». Εκ τών σήμερον ληφθεισών επιστολών καί εράνων ένεκα τής δημοσιεύσεως τής διαλέξεως τού κ. Γ. Χόρτων, ήτις καταλαμβάνει πλέον τής μιάς σελίδος, στενώς στοιχειοθετηθείσης, δημοσιεύομεν δύο ή τρείς μόνον αφορώσας τάς ενεργείας τών Βουλγάρων εν Αμερική, συνιστώντες τήν ανάγνωσιν αυτών εις τού ημετέρους αναγνώστες.
Εις τό φύλλον τού προσεχούς Σαββάτου δημοσιευθήσεται αγγλιστί ολόκληρος ο εν μεταφράσει σήμερον δημοσιευμένος λόγος τού κ. Γ. Χόρτων, ότε δέ καί περικοπαί εκ τών Αμερικανικών εφημερίδων, αγγλιστί ωσαύτως, εξ εκείνων αίτινες επραγματεύθησαν περί τών φιλελληνικών διαλέξεων τού κ. Χόρτων. Τούτο δέ κατ’ αίτησιν πολλών εκ τών αναγνωστών μας όπως δυνηθώσι νά διανείμωσιν ολόκληρον τόν λόγον τού κ. Χόρτων εις Αμερικανούς. Παρακαλούνται όθεν οι ημέτεροι αναγνώσται όπως δηλώσωσιν, όσον ένεστι τό ταχύτερον, τόν αριθμόν τών φύλλων, τόν οποίον επιθυμούσι νά τοίς πέμψωμεν αποστέλλοντες καί τό αντίτιμον πρός 2 σέντς έκαστον εάν ευαρεστούνται προκαταβολικώς, άλλως θά τάς πέμψωμεν δωρεάν.
