ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΤΣΑ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ AHEPA
Απόδοση Υποναυάρχου εα Σωτηρίου Γεωργιάδη ΠΝ
Με αφορμή τη φετινή επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 και τη συμπλήρωση 60 ετών από τη συμμαχική Νίκη στον Β΄ΠΠ, στην οποία η Ελληνική συμβολή ήταν καθοριστική, μέλη και φίλοι του Τμήματος Αθηνών της από το 1922 ιδρυθείσας στις ΗΠΑ Ελληνοαμερικανικής Οργανώσεως AHEPA (American Hellenic Educational Progressive Association) επισκέφθηκαν την Κορυτσά, για καταθέσουν στεφάνι στους νεκρούς Έλληνες μαχητές, που έπεσαν στα Ιταλοκρατούμενα το 1940-41 Βορειοηπειρωτικά βουνά. Από τους 14.000 περίπου συνολικά Έλληνες νεκρούς μαχητές του έπους του 1940-41, άνω των 8.000 έπεσαν πολεμώντας στα Βορειοηπειρωτικά βουνά. Εκείνοι που φονεύτηκαν κοντά σε Ελληνικά χωριά, ετάφησαν σε υπάρχοντα Ελληνικά Νεκροταφεία. Οι λοιποί θάφτηκαν όπου έπεσαν, σε πρόχειρους τάφους, υπό συνθήκες εκστρατείας.
Η Κορυτσά ήταν η πρώτη πόλη βόρεια των συνόρων μας, στην οποία μπήκαν τα νικηφόρα Ελληνικά Στρατεύματα στις 22 Νοεμβρίου 1940, απωθώντας τις επιτιθέμενες αιφνιδιαστικά από την 28-10-40 πολυάριθμες Ιταλικές δυνάμεις. Το Μάρτιο 1941, μετά την αποτυχημένη τελική Ιταλική εαρινή επίθεση, (η οποία τους στοίχισε περί τους 12.000 νεκρούς, από τους συνολικά 14.000 περίπου Ιταλούς που έπεσαν μαχόμενοι στον Ελληνο-Ιταλικό πόλεμο), ο Μουσολίνι αποσύρθηκε ηττημένος από το Αλβανικό Μέτωπο. Ο Χίτλερ έσπευσε τότε με τις πλέον επίλεκτες δυνάμεις που διέθετε, στην βοήθεια του συμμάχου του. Στις 6 Απριλίου 1941, πολυάριθμες Γερμανικές Μεραρχίες, στις οποίες περιλαμβάνονταν η προσωπική φρουρά του Χίτλερ, Μεραρχία «Liebstandarte SS Adolf Hitler» και από τη Wehrmacht η κορυφαία «Gross Deutschland», επιτέθηκαν απροειδοποίητα κατά της Ελλάδας. Μέχρι και την κατάληψη της Κρήτης, στην οποίαν χάθηκαν επίλεκτες αερομεταφερόμενες Γερμανικές δυνάμεις, οι Γερμανοί θρήνησαν συνολικά στην Ελλάδα περί τους 14.000 νεκρούς.
Η μικρή Ελλάδα αμύνθηκε στους επιτιθέμενους Ιταλο-Γερμανούς ολικά 216 ημέρες, με αποτέλεσμα όπως αναγνώρισε και ο ίδιος ο Χίτλερ, η επακόλουθη Γερμανική εκστρατεία στη Ρωσία να καθυστερήσει, να διεξαχθεί με μειωμένες δυνάμεις και να αποτύχει. Γιά να γίνει αντιληπτή η μεγαλειώδης Ελληνική άμυνα, η οποία δίκαια απέσπασε το θαυμασμό έχθρων και φίλων, επιβάλλεται να αντιπαραβληθεί προς τις Άμυνες πού είχαν αντιτάξει πριν από αυτή, οι λοιπές χώρες της Ευρώπης, που είχαν ήδη καταληφθεί από τον Άξονα Γερμανίας-Ιταλίας. Η κραταιά Γαλλία υποτάχθηκε σε 45 ήμέρες, παρά το ότι βοηθήθηκε από σημαντικές Βρετανικές δυνάμεις, το Βέλγιο σε 18 ήμερες, η Ολλανδία σε 5 ήμερες, η Δανία σε 12 ώρες, ενώ Αυστρία, Ουγγαρία, Ρουμανία και Αλβανία προσχώρησαν στον Άξονα ή παραδόθηκαν χωρίς να πολεμήσουν.
Τα προαναφερθέντα μέλη και φίλοι της AHEPA κατέθεσαν στεφάνι στον τάφο δύο Ελλήνων πολεμιστών του 1940-41 στο μικρό χωριό Μπομποστίτσα, κοντά στην Κορυτσά, διότι δεν υπάρχουν άλλοι γνωστοί τάφοι Ελλήνων μαχητών στην περιοχή. Τα οστά των Ελλήνων στρατιωτικών, που είχαν ταφεί στο Ελληνικό Νεκροταφείο της Κορυτσάς, το οποίο υπήρχε το 1940-41, καταργήθηκε το 1964 και υπερκαλύφθηκε με κτίσματα, λόγω επεκτάσεως της πόλεως, δεν μεταφέρθηκαν στο νέο Νεκροταφείο που δημιουργήθηκε τότε, διότι δεν μερίμνησε η Ελληνική Πολιτεία. Πολλά οστά Ελλήνων μαχητών του 1940-41, που είχαν ταφεί σε πρόχειρους τάφους στα βουνά όπου έπεσαν, έχουν με τον καιρό αποκαλυφθεί και είναι διάσπαρτα. Δεν έχει εκδηλωθεί ακόμη μέριμνα από την Ελλάδα για την περισυλλογή τους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας συγκεντρώνει όσα από αυτά τα οστά μπορεί και τα φυλάει πρόχειρα μέσα στους Ναούς της. Από το 1997, πού οι Ενώσεις Ελλήνων Αποστράτων Αξιωματικών παρακινούν επίμονα την Ελληνική Πολιτεία να φροντίσει για τους νεκρούς του 1940-41 στα Βορειοηπειρωτικά βουνά και χάρις στο ενδιαφέρον του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, με οικονομική συμπαράσταση του Ελληνικού Υπουργείου Εθνικής Αμύνης, έχουν ανακαινισθεί μικρά Ορθόδοξα Χριστιανικά Νεκροταφεία, όπως π.χ. στις Βουλιαράτες, εις δε την Κορυτσά έχει διατεθεί από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο εκτεταμένος χώρος για τη διαμόρφωση μεγάλου Νεκροταφείου με εκκλησία, που θα μπορέσει να φιλοξενήσει τα οστά πολλών Ελλήνων μαχητών. Ας ελπίσουμε ότι τα διάσπαρτα οστών των Ελλήνων πολεμιστών του 1940-41 στα Βορειοηπειρωτικά βουνά, σύντομα θα συγκεντρωθούν χωρίς άλλες καθυστερήσεις και θα αναπαυθούν επί τέλους σε κατάλληλα Κοιμητήρια.
