Αλληλογραφία Κυπρίων για το 40
Ο ενθουσιασμός στήν Κύπρο
28-10-40
Ούτε οι κλειστές πόρτες τού Γυμνασίου, ούτε τά ψηλά κάγκελλα, ούτε οι κανονισμοί καί η τιμωρία μάς εμπόδισαν από τού νά πάρουμε τά λάβαρα καί νά ξεχυθούμε στούς δρόμους, γεμάτοι ενθουσιασμό, μέ τό τραγούδι στό στόμα. Τά σφαλισμένα στόματα από τήν βρετανική κατοχή άνοιξαν, όταν τό ραδιόφωνο έστελνε τό μήνυμα γιά τήν κήρυξι τού πολέμου. Μαζεμένοι στήν μεγάλη αίθουσα τού σχολείου, στήν β’ τάξι, συμφωνήσαμε τό μεγάλο τόλμημα: Νά πάρουμε Ελληνικές σημαίες πού τίς απαγόρευαν οι Εγγλέζοι καί νά κάνουμε διαδήλωσι στούς δρόμους. Τρέξαμε στά σπίτια μας, ανακατέψαμε τά μπαούλα, βγάλαμε από τά βάθη τους τήν Γαλανόλευκη. Είναι, σήμερα, η κατάλληλη ώρα γιά ν' αναστηθή. Χυθήκαμε στούς δρόμους, τρέξαμε στίς καμπάνες τών εκκλησιών. Γενικός ενθουσιασμός. Τά καταστήματα έκλεισαν, οι Λεμεσιανοί σταμάτησαν τίς δουλειές τους, κύματα ενθουσιασμένων ανθρώπων τραγουδούν εμβατήρια, δακρύζουν. Πλημμύρισαν οι δρόμοι από σημαίες Ελληνικές καί λάβαρα. Παντού, κωδωνοκρουσίες, ο Εθνικός Ύμνος, λόγοι πατριωτικοί, εμβατήρια, παραλήρημα χαράς!
Καθώς τρέχουμε στούς δρόμους, καθώς μπαίνουμε στίς εκκλησίες, βλέπω δίπλα μου ένα σωρό μαθητάς τού Γυμνασίου [... ]
[...] Η Λεμεσός επί ποδός!
Από τό Ημερολόγιο τού Κίμωνος Χαραλαμπίδου
Εφ. Εμπρός, (Λονδίνο, 5.1Ο.1980)
(«Μαρτυρίες ’40-’41» τών Κ. Χατζηπατέρα & Μ. Φαφαλιού, σελ. 54)
Πώς εορτάσαμε, πρίν από 40 χρόνια, τό «ΟΧΙ» στήν Κύπρο
Συμμετείχα, έξαλλος από ενθουσιασμό, στίς ανυπέρβλητες εκδηλώσεις τού λαού.
«Κάτω ο φασισμός», κραύγαζα, «Ζήτω η Ελλάδα!».
Καί αυθόρμητα, κάναμε τήν μεγαλειώδη εκείνη παρέλαση από τήν Πλατεία τής Αρχιεπισκοπής, μέ επί κεφαλής τόν αείμνηστο Τοποτηρητή τού Αρχιεπισκοπικού Θρόνου Λεόντιον, πρός τό Στάδιο τής Λευκωσίας, μ' ένα παραλήρημα ενθουσιασμού, πού δέν μπορεί νά τό περιγράψει, κανείς. Ίσως, 30 έως 50 χιλιάδες λαού συγκεντρώθηκαν στό Γυμναστήριον όπου μίλησε, μέ τήν γλυκειά αλλά αγωνιστική του γλώσσα, ο αείμνηστος δεινός ρήτορας Λεόντιος, τήν οποία οι Άγγλοι πρότερα τήν εφοβούντο καί τώρα, τούς γέμιζε μέ χαρά τήν καρδιά.
Έτσι, χωρίς καμμία επίσημη εντολή από τό Λονδίνο, καί χωρίς καμμία επίσημη πράξη, καταργήθηκαν τά τρομερά «Διατάγματα Αμύνης» καί ο Κυπριακός λαός ανάπνεε, πάλι, ελεύθερα!
Κώστας Κ. Κονώνας
Εφ. Ο Φιλελεύθερος, Λευκωσία, 28.10.1980
(«Μαρτυρίες ’40-’41» τών Κ. Χατζηπατέρα & Μ. Φαφαλιού, σελ. 54)
Copyright © 2006-2007 HEC
All Rights Reserved
Last updated: 3 May 2007